Urodził się 21 lutego 1917 roku w Hostowie koło Stanisławowa. Studia w Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie przerwał mu wybuch II wojny światowej; w okresie okupacji pracował w stacji traktorów w Jaworowie jako buchalter. Tam właśnie spotkał Szymona Haana, któremu pomógł w ucieczce z likwidowanego getta, a później pomagał ukrywać się przed Niemcami.
Po wojnie rodzina Haan-Górskich, która jakimś nieprawdopodobnym zrządzeniem losu ocalała przed zagładą, repatriowała się ze Lwowa z zespołem opery do Bytomia. Tutaj Sim – Szymon odnalazł Kazimierza i przyjaźń z tamtego czasu odżyła na nowo.
Na Śląsku, gdzie Kazimierz Seko rozpoczął działalność fotoreporterską od współpracy z redakcją „Sportu”, stał się rychło znakomitością w swoim fachu.
W latach 1948–1952 był cywilnym pracownikiem terenowym Wojskowej Agencji Fotograficznej, skąd przeszedł do Centralnej Agencji Fotograficznej RSW „Prasa” w Warszawie. W okresie pracy w CAF pełnił funkcje kierownika działu fotoreporterskiego tygodnika „Panorama”. Następnie zlecono mu organizacje terenowego oddziału CAF w Katowicach, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w 1982 roku.
Był mistrzem fotografii prasowej, związanym z naszym regionem, a jego prace brały udział w wielu konkursach i wystawach, dzięki czemu mógł poszczycić się licznymi nagrodami. W 1973 roku został zaproszony do Amsterdamu jako pierwszy Polak zasiadający w jury World Press Photo.
Jako fotoreporter uwieczniał chwile ważne, jak i codzienne realia, tak więc obok zdjęć z wydarzeń politycznych można w jego spuściźnie znaleźć obrazy miejsc, społeczeństwa czy imprez sportowych. Zdjęcia te były publikowane w szeregu gazet i czasopism, a także posłużyły jako ilustracje do podręczników i encyklopedii oraz materiał na pocztówki i plakaty. Różnorodność tematyczna zdjęć, ich maestria mówią o Kazimierzu Seko jako o wielkim fotografie.
Plon jego pracy zawodowej to około ćwierć miliona negatywów wykonanych przede wszystkim na terenie Śląska. Wydarzenia polityczne, społeczne, sport i wypoczynek – wszystkie przejawy ówczesnego życia chwytane „na gorąco” powielone zostały w dziesiątkach i setkach tysięcy reprodukcji w gazetach, tygodnikach, wydawnictwach albumowych, jako ilustracje do książek – od podręczników szkolnych po Wielką encyklopedię powszechną. Wykorzystywano je również na pocztówkach i plakatach. Kazimierz Seko działał również jako specjalista fotografii w dziedzinie wystawiennictwa. Powierzono mu dobór zdjęć i wykonywanie powiększeń dla kilkudziesięciu wystaw krajowych i zagranicznych.
Kazimierz Seko był współzałożycielem i przewodniczącym Śląskiego Klubu Fotografii Prasowej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Katowicach przez siedem kolejnych kadencji do 1982 roku, w następnych latach, już jako emeryt, działał w Katowickim Oddziale Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.
Zmarł 28 czerwca 2006 w Katowicach.
x x x
Uroczystość przekazania medalu Sprawiedliwy wśród Narodów Świata Barbarze Karwat-Seko odbyła się 14 kwietnia 2012 roku w Senacie RP w obecności Zvi Rav-Nera – ambasadora Izraela w Polsce, Bogdana Borusewicza – marszałka Senatu RP i Adama Han-Górskiego, syna Simona – Szymona Haana. Uzupełnił ją koncert w wykonaniu Adama Han-Górskiego z akompaniamentem prof. Marii Szwajger-Kułakowskiej z katowickiej Akademii Muzycznej.
Zaledwie cztery dni po tej podniosłej uroczystości, 18 kwietnia 2012 roku kolekcję fotografii złożonej z 40 tysięcy zdjęć Kazimierza Seko przekazały do zbiorów Muzeum Historii Katowic Barbara Karwat-Seko – wdowa po fotoreporterze i jego córka Tekla Barbara Karwat-Seko. Z wybranych prac powstała wystawa „Miejsca, twarze, wydarzenia”, którą można było oglądnąć wiosną 2012 roku.
We wtorek 23 stycznia 2018 roku w Muzeum Historii Katowic odbyła się promocja albumu „Kazimierz Seko. Fotografia”, autorstwa Jacka Mastalerza.