Krystyna Bochenek z domu Neuman urodziła się 30 czerwca 1953 w Katowicach.
Po ukończeniu I Liceum Ogólnokształcące w Katowicach, a następnie studiów na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Śląskiego, w 1976 roku rozpoczęła współpracę z Polskim Radiem Katowice. Trwała ona do 1 listopada 1977 roku, kiedy została zatrudniona w rozgłośni na stanowisku młodszego redaktora w Redakcji Audycji Publicystycznych i Informacyjnych. Po urlopie wychowawczym, latem 1983 roku trafiła najpierw do Redakcji Młodzieżowo – Oświatowej, a następnie do Redakcji Literackiej i Młodzieżowej oraz Redakcji Reportażu. Od 1 marca 1991 roku przewodziła Działowi Informacji kierując m.in. zespołem tworzącym poranny program Na Śląskiej Fali.
Była osobą niezwykle kreatywną, wymyśliła i stworzyła Ogólnopolskie DYKTANDO, największą w kraju i organizowaną także poza jego granicami w środowiskach polonijnych imprezę promującą język polski. Przygotowała blisko tysiąc godzin programów o zdrowiu, w tym radiowy Magazyn Medyczny. Była również współautorką programu telewizyjnego Od A do Zdrowia oraz animatorką wielu akcji charytatywnych, społecznych i licytacji wspomagając Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, odbudowę spalonego gmachu Opery Śląskiej, Teatr Śląski, Fundację Ad Vitam Dignam i Fundację Rodzin Górniczych. Pierwszą z nich była kwesta pod hasłem „Mamo nie płacz”, w trakcie której zbierano środki na ratowanie zabrzańskiego Oddziału Hematologii Dziecięcej. Współpracowała ze stowarzyszeniami i organizacjami działającymi na rzecz osób chorych i niepełnosprawnych m.in. ze Śląskim Stowarzyszeniem Osób Niepełnosprawnych AKCENT, Śląskim Stowarzyszeniem Alzheimerowskim, Stowarzyszeniem Debra Polska Kruchy Dotyk, Śląskim Stowarzyszeniem Osób Dotkniętych Chorobą Parkinsona. Jako członek Społecznego Komitetu wspierała działania na rzecz budowy nowej siedziby dla Hospicjum Cordis w Mysłowicach.
Współpracując z całym katowickim środowiskiem dziennikarskim promowała profilaktykę raka piersi organizując akcję „Różowa wstążka”. Przez wiele lat prowadziła akcję „rzuć palenie”. W 1997 roku wymyśliła i współtworzyła pierwszą „Wampiriadę” niekonwencjonalną akcję honorowego krwiodawstwa oraz imprezę masową zapobiegającą próchnicy w katowickim Spodku pod hasłem „Lepiej dbać niż rwać”. Zwieńczeniem tych wszystkich akcji były, zorganizowane w 1997 i 1998 roku na antenie Radia Katowice, licytacje przedmiotów podarowanych przez znanych ludzi, z których pieniądze zostały przeznaczone na pomoc powodzianom.
W 1997 roku była inicjatorką cyklicznej imprezy „Zjazd Krystyn”, dorocznego zgromadzenia imienniczek, które pozwala setkom kobiet o różnym statusie społecznym poznawać odległe zakątki Polski.
Jako autorka i współautorka opublikowała cztery książki: X jubileuszowe „Dyktando”, „Chirurdzy i detektywi”, „Jak Krystyna z Krystyną”, „Dobry zawód. Rozmowy z lekarzami”, (wydanej w 2006 roku przez krakowski „Znak”).
Wchodziła w skład Rady Języka Polskiego przy prezydium Polskiej Akademii Nauk (w tym jako przewodnicząca Komisji Języka w Mediach). Była inicjatorką uchwały w sprawie ustanowienia przez Senat RP roku 2006 Rokiem Języka Polskiego. Organizowała konferencje naukowe: Język polskiej legislacji, Język polskich polityków początku XXI wieku, a także Festiwal Języka Polskiego 2006, który odbył się pod patronatem marszałka Senatu Bogdana Borusewicza (5 tysięcy uczestników).
Była laureatką wielu prestiżowych wyróżnień i nagród dziennikarskich. Dwukrotnie: w 1985 i 1991 roku zwyciężała w ogólnopolskim konkursie na reportaż radiowy „Polska i Świat”. Była też dwukrotnie nominowana do nagrody im. Dariusza Fikusa przyznawanej przez „Rzeczpospolitą”. W 1992 roku w plebiscycie Mistrz Mikrofonu zdobyła tytuł „Osobowości Radiowej Roku”. W 2000 roku znalazła się na liście 100 wybitnych Polek miesięcznika „Pani”; została także laureatką Nagrody im. Bolesława Prusa „Za uświadomienie Polakom potęgi języka polskiego”, nagrody Fundacji Promocji Zdrowia (za działania prozdrowotne), otrzymała również Medal im. Marii Skłodowskiej-Curie, przyznany przez Polski Komitet Zwalczania Raka. W 2007 roku otrzymała Nagrodę im. Karola Miarki przyznaną przez marszałków województw śląskiego i opolskiego „za wybitny dorobek wzbogacający wartości kultury Regionu i Kraju” oraz, wspólnie z mężem prof. Andrzejem Bochenkiem – Nagrodę im. Wojciecha Korfantego przyznaną przez Związek Górnośląski.
Zginęła 10 kwietnia 2010 w wyniku katastrofy polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku, w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. 22 kwietnia 2010 roku pochowano ją na cmentarzu przy ul. Henryka Sienkiewicza w Katowicach.
Uhonorowana wcześniej Złotym Krzyżem Zasługi, 16 kwietnia 2010 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
W tym samym roku jej imieniem nazwano polską szkołę w Pojana Mikuli na Bukowinie w Rumunii. Rok później odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową w budynku Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 1 w Katowicach oraz tablicę pamiątkową na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Krystyna Bochenek została również patronką: Zespołu Szkół nr 1 w Skoczowie, Zespołu Szkół Specjalnych nr 6 w Katowicach, Zespołu Szkół przy Górnośląskim Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach, Centrum Kultury Katowice oraz ogólnopolskiego Konkursu Lady D. promującego niepełnosprawne kobiety, którego była współorganizatorką i przewodniczącą kapituły.
Z inicjatywy regionalnego środowiska dziennikarskiego w ramach stowarzyszenia Media dla Integracji Europejskiej, w listopadzie 2010 roku Sejmik województwa śląskiego, upamiętniając osobę Krystyny Bochenek ustanowił Ogólnopolski Konkurs Dziennikarski i Nagrodę im. Krystyny Bochenek. Konkurs ma charakter ogólnopolski i promuje m.in. publikacje przełamujące stereotypowe spojrzenie na region, pokazujące jego skomplikowaną historię i tkankę społeczną.