Urodził się 22 czerwca 1934 roku w Porąbce, dzisiaj dzielnicy Sosnowca. W okresie okupacji ukończył miejscową, czteroklasową szkołę elementarną. Zaraz po wyzwoleniu zapisał się do renomowanego sosnowieckiego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica, gdzie zdał maturę. W 1952 roku rozpoczął studia dziennikarskie na Wydziale Społeczno-Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; ukończył je na Uniwersytecie Warszawskim. Jeszcze w trakcie studiów wstąpił do PZPR.
Pracę dziennikarską rozpoczął w 1956 roku w „Dzienniku Zachodnim”, po dwóch latach zaproponowano mu objęcie funkcji kierownika katowickiego Oddziału „Sztandaru Młodych”, którą sprawował do 1960 roku. Począwszy od 1960 do 1969 roku pracował w katowickiej popołudniówce, popularnym „Wieczorze”, w której przeszedł wszystkie szczeble od stażysty-aplikanta do sekretarza redakcji. Pracę w „Wieczorze” przerwał, by w 1968 roku przejść do katowickiego oddziału Polskiej Agencji Prasowej. Wrócił w 1971 roku już na stanowisko zastępcy redaktora naczelnego. Naczelnym „Wieczoru” został w styczniu 1980 roku i był nim do 18 września 1981 roku, gdy po odejściu Bronisława Schmidta-Kowalskiego powierzono mu funkcję redaktora naczelnego „Dziennika Zachodniego”. Kierował gazetą aż do 1986 roku, która jednakże w stanie wojennym została zawieszona. Jego zabiegom zawdzięcza „Dziennik Zachodni” powrót do ukazywania się w lutym 1982 roku i swój wielki edytorski rozwój, aż do 400 tys. egzemplarzy nakładu w cotygodniowym wydaniu magazynowym. Powołany został następnie na stanowiska dyrektora i redaktora naczelnego Państwowego Przedsiębiorstwa Wydawniczego Rzeczpospolita w Warszawie. Funkcję naczelnego pełnił do 1989 roku, po czym do 1991 roku był korespondentem „Rzeczpospolitej” w Pradze.
W 1991 roku Janusz Durmała, stał się założycielem i redaktorem naczelnym ogólnopolskiego miesięcznika „Super Kontakty” – magazynu rzemiosła, kupiectwa i małej przedsiębiorczości, wydawanym przez Spółkę Wydawniczą REM-PRESS, w której pełnił funkcję prezesa Zarządu.
Był autorem licznych artykułów w „Dzienniku Zachodnim” i w „Rzeczpospolitej” i wielu broszur, współredaktorem i redaktorem kilku książek. W swojej twórczości używał pseudonimów Janusz Ramm i Piotr Bromowicz.
W latach pracy w Śląskim Wydawnictwie Prasowym wykładał również na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Redaktor Janusz Durmała był w latach 1956 – 1982 członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; w którym pełnił funkcję sekretarza Zarządu Oddziału w Katowicach; od 1982 roku był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. W latach 1985 – 1989 był członkiem Rady Prasowej przy Prezesie Rady Ministrów.
Za swoją pracę był wyróżniany i nagradzany: Nagrodą Prezesa Zarządu Głównego RSW „Prasa-Książka-Ruch”, Klubu Publicystów Morskich, nagrodą województwa katowickiego oraz odznaczany: Złotą Odznaką Za zasługi dla województwa katowickiego w 1970 roku, Złotą Odznaką Zasłużony Pracownik Morza w 1980 roku, Medalem Komisji Edukacji Narodowej w 1986 roku, Złotym Krzyżem Zasługi w 1966 roku, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1978 roku i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1987 roku.
Zmarł 2 marca 2015 roku w Katowicach.