Tytuł Dziennikarza Roku 2019 zdobył Tomasz Sekielski. To jedyna nagroda w polskich mediach, którą przyznają sami dziennikarze. O zwycięstwie decyduje liczba punktów uzyskana w głosowaniu redakcji. Na wtorkowej gali finałowej Grand Press 2019 ogłoszono też wyniki konkursu na najlepsze materiały dziennikarskie roku i laureatów nagród specjalnych.
Tytuł Dziennikarza Roku to wyróżnienie za profesjonalizm, promowanie światowych standardów pracy w mediach i przestrzeganie etycznych kanonów zawodu. Tomasz Sekielski (autor „Tylko nie mów nikomu”) zdobył w głosowaniu redakcji rekordowe 253 punkty. Za nim znaleźli się: Bertold Kittel („Superwizjer” TVN) – 89 pkt., Andrzej Stankiewicz (Onet) – 35 pkt., Marek Sekielski (producent „Tylko nie mów nikomu”) – 23 pkt., Magdalena Gałczyńska (Onet) – 19 pkt.
– Napisaliśmy o nim w „Press”: „może być wzorem dziennikarza i obywatela, nie angażując się w politykę, realnie zmienia świat”. Wy w swoich nominacjach pisaliście: „za reportaż zrobiony wbrew wszystkim, który wstrząsnął wszystkimi”, „za pokazanie, że dziennikarstwo nie zależy od finansów i struktur, a od charakteru”. Jedna z redakcji poszła po całości: „za najlepszy polski materiał dziennikarski wszech czasów” – mówił Andrzej Skworz, redaktor naczelny „Press”, podczas wręczania nagrody Dziennikarz Rok 2019 Tomaszowi Sekielskiemu.
– To, że ten film miał tak dużą siłę rażenia wynika z tego, że trafił w swój czas, ale ten czas by nie nadszedł, gdyby nie wcześniejsze artykuły i reportaże – powiedział Tomasz Sekielski odbierając nagrodę. – Od nas dziennikarzy – szczególnie w obecnej sytuacji, nie chodzi mi tylko o to, co się dzieje w Polsce, ale i w ogóle na świecie, o czasy postprawdy, o fake newsy i manipulacje – zależy bardzo dużo. A śmiem nawet powiedzieć, że zależy przyszłość demokracji. Mówię o dziennikarstwie rzetelnym, jakościowym. Życzę nam wszystkim odwagi, niezależności, upory, uczciwości i wszystkiego dobrego – dodawał.
Przypomniał, że 13 lat temu też odbierał nagrodę Dziennikarza Roku. – Strasznie miło jest trzymać stalówkę. Te 13 lat były różne, jeśli chodzi o mnie, o moją sytuację zawodową. Dziękuję wszystkim, którzy mnie wspierali. Wszystkim redakcjom, dzięki którym mogłem funkcjonować przez te lata – podkreślił.
Dziennikarz Roku 2019 otrzymał statuetkę stalówki zaprojektowaną przez Annę Rzeźnik i czek równowartości 10 tys. euro.
Nagroda im. Bohdana Tomaszewskiego
W 2015 roku magazyn „Press” w porozumieniu z Fundacją im. Bohdana Tomaszewskiego ustanowił Nagrodę im. Bohdana Tomaszewskiego. Otrzymuje ją dziennikarz sportowy mający doskonały warsztat dziennikarski, prezentujący elegancję w posługiwaniu się językiem polskim oraz wysoką kulturę zawodową i osobistą. W tym roku laureatem został Michał Kołodziejczyk z WP SportoweFakty – za doskonały warsztat dziennikarza (bez jakiegokolwiek przymiotnika), dyscyplinę myśli i kulturę słowa prezentowaną w mediach tradycyjnych i społecznościowych. Laureat otrzymał czek na 10 tys. zł i statuetkę – replikę pucharu wręczanego zwycięzcom turnieju tenisowego Bohdan Tomaszewski Cup. Partnerem nagrody jest Bank BNP Paribas.
Grand Press Economy
Nagrodę dla dziennikarza wyróżniającego się profesjonalizmem, rzetelną i obiektywną prezentacją tematów ekonomicznych, wysoką jakością publikowanych materiałów – otrzymał Grzegorz Osiecki z „Dziennika Gazety Prawnej”. Laureat dostał czek na 10 tys. zł. Partnerem nagrody jest Allegro.
Grand Press Digital
Nagrodę dla dziennikarza bądź redakcji/zespołu za innowacyjne podejście w wykorzystywaniu nowoczesnych technologii w pracy dziennikarskiej – otrzymał serwis fact-checkingowy Konkret24. Nagrodą był czek na 10 tys. zł. Partnerem nagrody jest Facebook.
Laureaci nagród Grand Press
Na gali wręczono także nagrody Grand Press za najlepsze materiały prasowe, radiowe, telewizyjne i internetowe. Na konkurs wpłynęła w tym roku rekordowa liczba 850 prac. Do finału przeszło 55 materiałów. Zwycięzcy w kategoriach otrzymali czeki o równowartości 5 tys. zł.
Nagrodzeni w poszczególnych kategoriach:
NEWS: „Farma trolli w Ministerstwie Sprawiedliwości” – Magdalena Gałczyńska (Onet) rozpracowała powiązania hejterki internetowej i ujawniła związek wiceministra sprawiedliwości Łukasza Piebiaka z grupą hejterską mającą na celu skompromitowanie sędziów nieposłusznych władzy.
DZIENNIKARSTWO ŚLEDCZE: „Pancerny Marian i pokoje na godziny” – Bertold Kittel („Superwizjer” TVN) ujawnił, że prezes NIK Marian Banaś wynajmował gangsterom kamienicę z pokojami na godziny; stał się jej właścicielem w niejasnych okolicznościach, nie wpisał jej do oświadczenia majątkowego, a służby badające te oświadczenie nie poinformowały premiera o sprawie przed powołaniem Banasia na stanowisko prezesa Najwyższej Izby Kontroli.
PUBLICYSTYKA: „Homo sovieticus po latach” – Rafał Woś („Tygodnik Powszechny”) rozlicza ks. Józefa Tischnera z jego sympatii politycznych, wyrzucając filozofowi stanie po stronie liberalnych reform Leszka Balcerowicza.
REPORTAŻ PRASOWY/INTERNETOWY: „Sekret Świętej Brygidy” – Bożena Aksamit („Gazeta Wyborcza ‒ Duży Format”) we wstrząsającym reportażu pokazuje ofiary ks. Henryka Jankowskiego, zgwałcone nastolatki, czasem odbierające sobie potem życie. Tekst wstrząsnął opinią publiczną z powodu pozycji swojego negatywnego bohatera, ale także dlatego, że wokół jego czynów panowała od lat zmowa milczenia. Był to ostatni reportaż Bożeny Aksamit, która niedługo potem zmarła na raka.
REPORTAŻ RADIOWY: „Niedokończona żałoba” – Jolanta Rudnik i Andrzej Rudnik (Polskie Radio Koszalin) opisują walkę rodziny Arama Rybickiego, ofiary katastrofy smoleńskiej, aby zapobiec nakazanej przez państwo ekshumacji.
REPORTAŻ TELEWIZYJNY/WIDEO: „Tylko nie mów nikomu” – Tomasz Sekielski i Marek Sekielski (YouTube, Sekielski) – reportaż o pedofilii w Kościele, w którym ofiary księży pedofilów nie tylko opowiadają po raz pierwszy swoje dotąd skrywane przeżycia, ale też konfrontują je po latach podczas spotkań z dawnymi oprawcami.
WYWIAD: „Związki partnerskie nie są złe” – Robert Mazurek („Dziennik Gazeta Prawna”) w swoim stylu spiera się z wiceprezydentem Warszawy Pawłem Rabiejem, gdy ten oświadcza, że jest za małżeństwami homoseksualnymi, upierając się, iż to w gruncie rzeczy rozwiązanie konserwatywne.
DZIENNIKARSTWO SPECJALISTYCZNE: „Pegasus” – Lech Dawidowicz („Czarno na białym” TVN 24) dociera do informacji, że polskie służby zakupiły najpotężniejszy system szpiegowski, który może przejąć kontrolę nad dowolnym urządzeniem, dając wgląd w życie i tajemnice każdego z nas.
W tym roku w jury zasiadali: Katarzyna Buszkowska („Press”), Kamila Ceran (Tok FM), Roman Czejarek (Program I Polskiego Radia), Krzysztof Jedlak („Dziennik Gazeta Prawna”), Jerzy Jurecki („Tygodnik Podhalański”), Marcin Kowalczyk („Express Ilustrowany”, „Dziennik Łódzki”), Edward Miszczak (TVN i Discovery), Andrzej Skworz („Press”), Radosław Sławiński (Polsat Play), Tadeusz Sołtys (Grupa RMF), Agata Szczęśniak (OKO.press), Marek Twaróg („Dziennik Zachodni”), Michel Viatteau (Agence France-Presse), Jacek Żakowski („Polityka”).
Podczas gali Grand Press odbyła się premiera albumu „15 lat Grand Press Photo”. Wydawnictwo podsumowujące historię jedynego w Polsce konkursu fotografii prasowej zawiera 661 zdjęć autorstwa 112 fotoreporterów.
Mecenasem konkursu i gali jest Kulczyk Investments.
Sponsorzy konkursu: Grupa Lux Med, Grupa Murapol.
Partnerzy konkursu: Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, Google, Jeronimo Martins Polska.
Partner Nagrody im. Bohdana Tomaszewskiego: Bank BNP Paribas.
Partner Grand Press Economy: Allegro.
Partner Grand Press Digital: Facebook.
Partnerzy Gali: Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Platige Image, Digital Knowledge Village, ACO Solutions, Digital Beast Studio, Audionetwork, Coca-Cola HBC Polska, Villa Foksal, Wyborowa, Grimbergen.