O tym, do kogo trafi Nike Czytelników, zdecydowali w głosowaniu czytelnicy „Gazety Wyborczej”. Głosować można było na siedem książek wybranych przez jury do finału tegorocznej edycji Nagrody Nike.
Oprócz „Nie ma” Mariusza Szczygła w finale konkursu są „Ota Pavel. Pod powierzchnią” Aleksandra Kaczorowskiego, „Prymityw. Epopeja narodowa” Marcina Kołodziejczyka (związanego na stałe z tygodnikiem „Polityka”), „Błoto słodsze niż miód” Małgorzaty Rejmer, „Krótka wymiana ognia” Zyty Rudzkiej, „Turysta polski w ZSRR” Juliusza Strachoty oraz „Królestwo” Szczepana Twardocha.
Zwycięzcę wybrało jury, w którego składzie są Marek Zaleski (jako przewodniczący), Teresa Bogucka, Agata Dowgird, Maryla Hopfinger, Dariusz Kosiński, Anna Nasiłowska, Antoni Pawlak, Paweł Próchniak i Joanna Szczęsna. Nagroda zostanie wręczona podczas gali w niedzielę 6 października wieczorem.
Organizatorami konkursu są „Gazeta Wyborcza” i Fundacja Agory. Nagroda jest przyznawana co rok w październiku za najlepszą książkę poprzedniego roku (uwzględniane są wszystkie gatunki literackie). Dotychczasowymi laureatami są m.in. Wiesław Myśliwski, Jarosław Marek Rymkiewicz, Czesław Miłosz, Dorota Masłowska, Olga Tokarczuk, Jerzy Pilch. Przed rokiem nagrodę dostał Marcin Wicha za esej „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”.
Szczygieł z drugą Nike Czytelników
W „Nie ma” Mariusz Szczygieł przedstawia rozmowy z różnymi osobami, m.in. czeską poetką Violą Fischerovą, rzeźbiarzem Tomaszem Góreckim, ukraińskim żołnierzem, księgową, izraelską pisarką, a także swoim ojcem, z którym wybiera się ostatni raz do Pragi. Wszystkie historie dotyczą nieobecności i braku.
Mariusz Szczygieł dostał już Nike Czytelników w 2007 roku za książkę „Gottland”, za którą został też wyróżniony Europejską Nagrodą Książkową i Nagrodą im. Beaty Pawlak. Natomiast w 2011 roku jego książka „Zrób sobie raj” znalazła się w dwudziestce tytułów nominowanych do Nagrody Nike.
Szczygieł od początku lat 90. jest związany z „Gazetą Wyborczą”. Przez wiele lat pracował w dodatku „Duży Format”, obecnie współpracuje z nim jako felietonista. W bieżącej dekadzie napisał trzy książki reportażowe (oprócz „Nie ma” – „Projekt: prawda” i „Láska nebeská”) oraz przygotował antologie „20 lat nowej Polski w reportażach według Mariusza Szczygła” i dwutomową „Antologię polskiego reportażu XX wieku”.
W 2013 roku za reportaż „Śliczny i posłuszny” otrzymał Nagrodę im. Andrzeja Woyciechowskiego i tytuł Dziennikarza Roku, a w 2016 roku – studencką nagrodę MediaTor w kategorii AuTORytet. W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Jest współzałożycielem i członkiem zarządu działającej od 9 lat Fundacji Instytut Reportażu, w ramach której funkcjonują Polska Szkoła Reportażu, księgarnia z literaturą faktu Wrzenie Świata i wydawnictwo Dowody Na Istnienie.