W ośmiu kategoriach MediaTorów – AkumulaTOR, DetonaTOR, InicjaTOR, ObserwaTOR, NawigaTOR, ProwokaTOR, ReformaTOR oraz TORpeda – nominowanych jest 44 dziennikarzy, a także po dwa zespoły redakcyjne i projekty dziennikarskie.
Najwięcej szans na nagrody – pięć – mają dziennikarze Onetu. Po trzy nominacje przyznano dziennikarzom „Superwizjera” TVN i „Gazety Wyborczej”, a po dwie – tym z „Rzeczpospolitej” i „Dziennika Gazety Prawnej”.
– Tegoroczna lista nominacji odzwierciedla to, co doceniała i wokół czego skupiała się opinia publiczna w ciągu ostatniego roku. Wszystkie nominowane materiały oraz projekty medialne są dowodem na to, że rzetelność i misja niezmiennie pozostają fundamentem dziennikarskiego warsztatu – komentuje Wioletta Klytta, prezes Stowarzyszenia MediaTory.
Nagrody zostaną wręczone 1 grudnia podczas gali w Auditorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wręczona też wtedy zostanie nagroda w kategorii AuTORytet, w której nie ma nominowanych. Zdobywcy tej nagrody to dziennikarscy mistrzowie, od których studenci chcą i mogą uczyć się najwyższych standardów w swojej profesji.
Laureaci wszystkich wyróżnień zostaną wyłonieni w głosowaniu studentów 22 polskich uczelni. na których dziennikarstwo funkcjonuje jako odrębny kierunek. Do głosowania jest uprawnionych ponad 10 tys. studentów.
Obecna edycja MediaTorów jest dwunastą w historii tego plebiscytu. Jego organizatorami są Stowarzyszenie MediaTory oraz Koło Naukowe Studentów Dziennikarstwa UJ, a współorganizatorem – Uniwersytet Jagielloński.
Lista nominowanych w 12. edycji plebiscytu MediaTory – Studenckie Nagrody Dziennikarskie
Kategoria TORpeda (w której nagradzani są reporterzy za udowadnianie, że szybkość i rzetelność nie muszą się wykluczać)
Karolina Baca-Pogorzelska, Michał Potocki [„Dziennik Gazeta Prawna”]
Za odkrycie procederu importu antracytu z Donbasu przez Rosję do Polski. Za bieżące monitorowanie sprawy i natychmiastowe informowanie o jej nowych wątkach. Za rozbudowaną serię artykułów dotyczących problemu, przekrojowe publikacje i analizy dokumentów, które doprowadziły do nałożenia sankcji na firmy importowe przez Stany Zjednoczone.
Michał Kolanko [„Rzeczpospolita”]
Za rzetelne przekazywanie informacji dotyczących sytuacji na polskiej scenie politycznej. Za każdorazowe zaangażowanie w pracę nad materiałem i obecność w centrum wydarzeń. Za śledzenie faktów związanych z nowelizacją ustawy o IPN, zadawanie trudnych pytań i relacje wzbogacone o syntetyczne komentarze.
Grzegorz Łakomski [„Ujawniamy nową instrukcję HEAD. Ekspert: dokument napisany według najgorszych wzorców”, Wirtualna Polska]
Za zdemaskowanie projektu dokumentu dotyczącego organizacji lotów rządowych samolotów, który MON utrzymywał w tajemnicy. Za dogłębną analizę instrukcji planowania lotów „HEAD” i wykazanie zawartych w niej błędów. Za niezłomność i szybkość w docieraniu do informacji dotyczących niepokojących procedur związanych z lotami VIP.
Paweł Pieniążek
Za szybkość, odwagę i wytrwałość w pożądaniu za informacją. Za jedyne w Polsce bieżące relacje reporterskie dotyczące zapomnianej przez polskie media wojny w Syrii i jej skomplikowanej sytuacji geograficzno-politycznej. Za systematyczne przekazywanie kluczowych dla konfliktu informacji, przy wykorzystaniu nie tylko tradycyjnych kanałów przekazu, ale i mediów społecznościowych.
Dawid Serafin [Onet]
Za dotarcie do informacji w sprawie Roberta J., która została nazwana największą zagadką w historii polskiej kryminalistyki. Za rzetelne dziennikarskie śledztwo dotyczące zabójstwa i oskórowania studentki sprzed 19 lat. Za dotarcie do świadków wydarzeń, którym próbowano przypisać brutalną zbrodnię i reportaż, będący efektem ponad rocznej pracy nad sprawą. Za niezwłoczne przekazywanie materiałów dowodowych policji.
Kategoria ObserwaTOR (w której nagradzani są reportażyści za prawdziwe opowieści z innego – choć często bliskiego nam – świata)
Tomasz Grzywaczewski „Granice marzeń. O państwach nieuznawanych”
Za opowieść o codziennym życiu w tzw. państwach nieuznawanych. Za oddanie panującej w odwiedzonych miejscach atmosfery przez opisanie jej z perspektywy mieszkańców republik postsowieckich, które według społeczności międzynarodowej nie mają racji bytu. Za przybliżenie sytuacji polityczno-społecznej w reportażu o marzeniach mieszkańców państw nieuznawanych.
Jacek Hołub „Żeby umarło przede mną. Opowieści matek niepełnosprawnych dzieci”
Za reportaż o samotności, zwątpieniu i bezwarunkowej miłości. Za oddanie głosu matkom niepełnosprawnych dzieci i poruszającą opowieść o trudzie życia codziennego. Za spojrzenie na kwestię niepełnosprawności dziecka z punktu widzenia jego opiekuna i streszczenie tragicznych dylematów w historiach swoich bohaterek.
Marek Sygacz „Rakka” [Polsat News]
Za bycie jednym z pierwszych polskich dziennikarzy, relacjonujących walkę o syryjską Rakkę. Za reportaż o wyniszczającej sile wojny i próbach uwolnienia miast z rąk dżihadystów. Za rozmowy o sensie walki i nieludzkich metodach stosowanych przez Państwo Islamskie. Za podejmowanie ryzyka i realizację unikalnych ujęć w strefie objętej konfliktem.
Ewa Winnicka „Był sobie chłopczyk”
Za reporterskie śledztwo w sprawie dwuletniego Szymona, którego śmierć rodzice ukrywali przez dwa lata. Za dokonanie szczegółowej rekonstrukcji zdarzeń, które w roku 2010 w Będzinie zakończyły się tragedią, bez epatowania emocjami. Za ukazanie od środka systemu działań śledczych, policji i prokuratury, a także instytucji pomocy społecznej.
Ilona Wiśniewska „Lud. Opowieści z grenlandzkiej wyspy”
Za opowieść o jednym z najbardziej niezwykłych wycinków świata i przekrojowe ukazanie życia na dalekiej Północy. Za poświęcenie i rzeczywistą obecność w życiu swojego bohatera, a także uważne wysłuchanie jego historii. Za zachowanie obiektywizmu w opisie i przełamanie stereotypu odciętej od cywilizacji Grenlandii.
Kategoria NawigaTOR (w której nagradzani są publicyści, dzięki którym nasze poglądy zaczynają iść własną drogą)
Katarzyna Borowiecka, „ABC Popkultury – zestaw powiększony”
Za audycję, która popkulturę ukazuje zawsze w kontekście istotnych zjawisk społecznych. Za poważne podejście do tematów związanych z tzw. kulturą niską. Za interesujące analizy prowadzone na antenie w towarzystwie zaproszonych do studia specjalistów. Za traktowanie zjawisk popkultury na miarę utworów kultury wysokiej.
Artur Domosławski [„Polityka”]
Za publikacje dotyczące bieżących spraw Ameryki Łacińskiej w kontekście społecznym i politycznym. Za przybliżanie oblicza kryzysu w Wenezueli, o którym świat nie dziś chce mówić. Za poruszanie i wyjaśnianie nieznanych dotychczas w polskich mediach wydarzeń z odległej części świata.
Marcin Makowski [„Do Rzeczy”]
Za cykl wywiadów dotyczących polskiego życia politycznego i społecznego. Za aktualną wobec bieżących wydarzeń tematykę i adekwatnie dobranych rozmówców. Za celnie stawiane pytania, które wymuszając na rozmówcy wyczerpującą odpowiedź, prowadzą do udzielenia odpowiedzi na ważne dla społeczeństwa polskiego kwestie.
Michał Okoński [„Tygodnik Powszechny”]
Za inspirujące teksty publikowane podczas mistrzostw świata w piłce nożnej. Za barwne i dogłębne komentarze mundialowych wydarzeń, wyróżniające się na tle masy sztampowych relacji i zapowiedzi meczów. Za najwyższą jakość sportowej publicystki i przybliżanie sylwetek piłkarzy, trenerów oraz innych bohaterów piłkarskiego świata.
Patryk Słowik [„Dziennik Gazeta Prawna”]
Za monitorowanie przebiegu zdarzeń dotyczących afery reprywatyzacyjnej. Za analizy i śledztwa, które ułatwiają czytelnikowi zrozumienie zawiłych, prawniczych zależności, jakie niesie za sobą sprawa zwrotu kamienic. Za wierność faktom i zachowywanie zdrowego, dziennikarskiego obiektywizmu.
Kategoria AKUMULATOR (w której dziennikarze są nagradzani za optymistyczny przekaz w mediach i ładowanie nas pozytywną energią)
Tomasz Broda, „Zrób sobie…” [„Wprost”]
Za stworzenie satyrycznej rubryki, która odbiega od schematu znanego z innych tygodników. Za niebanalnie banalną instrukcję „jak zrobić sobie maskotkę polityka” i kreowanie pozytywnego przekazu w mediach, wyróżniającego się formą i treścią. Za kreatywne urozmaicanie społeczno-politycznego tygodnika i rozbawianie jego czytelników.
Michał Janczura [TOK FM]
Za felietony piłkarskie, które w swojej oryginalnej formie prezentują mundial od zaplecza. Za kreatywność, wiedzę oraz dystans do piłkarskiego światka ukazany za pośrednictwem materiałów wideo. Za zachowanie obiektywizmu w mundialowym szaleństwie i oryginalne przekazywanie emocji towarzyszących piłkarzom. Za humor oraz prawdziwie sportową pasję, przenikającą przez ekran.
Jacek Laskowski [TVP]
Za pełne emocji komentowanie mistrzostw świata w piłce nożnej. Za trafne, również krytyczne, uwagi o występie Polaków na mundialu. Za inteligentną zabawę słowem oraz humor, podkreślające atmosferę na boisku. Za przekazywanie sportowych emocji prosto do serc kibiców.
„Movie się” [Filmweb]
Za porywające dyskusje o wydarzeniach istotnych dla świata kina i trafne podsumowania imprez filmowych. Za merytoryczną krytykę oraz profesjonalne recenzje najważniejszych pozycji filmowych we współczesnej kulturze.. Za pasję, która ładuje odbiorców pozytywnymi emocjami.
Andrzej Sołtysik „As w kinie” [Meloradio]
Za audycję, która przybliża słuchaczom obraz światowego kina. Za fachowość, profesjonalizm i branżową wiedzę. Za interesujące rozmowy o świecie filmu i najnowszych premierach kinowych. Za udowodnienie, że stworzenie filmowej atmosfery przez radiowy mikrofon jest możliwe.
Kategoria PROWOKATOR (w której ludzi mediów nagradzani za są decyzje, które dają nam do myślenia)
Renata Grochal „Afera pedofilska w Słupsku – czego nie zrobił Robert Biedroń” [„Newsweek”]
Za dziennikarskie śledztwo i opisanie prób ukrycia skandalu pedofilskiego przed policją i prokuraturą przez najbliższych współpracowników prezydenta Słupska. Za naświetlenie sprawy pedofilii, w nadzorowanym przez ratusz ośrodku kultury, którą urzędnicy próbowali zamieść pod dywan. Za poruszenie tematu zaniedbań, jakich dopuszczają się samorządowcy.
Szymon Jadczak, „Piłka nożna i gangsterzy” [„Superwizjer” TVN]
Za materiał ukazujący kulisy funkcjonowania klubu sportowego Wisła Kraków i jego powiązań ze środowiskiem przestępczym. Za udowodnienie, że w krakowskim klubie pracowali przestępcy oraz że piłkarze i koszykarze wspierali przed meczem postrzelonego kibola. Za odwagę i wytrwałość w pracy nad niebezpiecznym tematem i sprowokowanie dyskusji o przestępczych patologiach w polskim środowisku piłkarskim.
Piotr Maciążek i Jakub Wiech „Zagadka Piotra Niewiechowicza – jak wymyślony ekspert publikował teksty, zdobywał niejawne informacje o Baltic Pipe i obnażał słabość państwa” [Energetyka24]
Za dziennikarską prowokację, w której autorzy zastosowali postać fikcyjnego eksperta, ujawniając tym samym słabość i nieudolność państwa polskiego wobec narzędzi wojny informacyjnej. Za zwrócenie uwagi na fakt, że w tak ważnej kwestii, jaką jest bezpieczeństwo w cyberprzestrzeni, politycy, eksperci i dziennikarze nie pozostają wystarczająco czujni.
Adrianna Rozwadowska, cykl tekstów o firmie Amazon [„Gazeta Wyborcza”]
Za wypowiedzenie wojny gigantowi, jakim jest firma Amazon, w imieniu wykorzystywanych przez korporację pracowników. Za odwagę i nieustępliwość w opisywaniu warunków pracy i strategii działania firmy. Za opisanie, jak wielkie firmy próbują wpływać na dziennikarzy, którzy podejmują niewygodny dla korporacji temat.
Rafał Woś „Lewico, czas na współpracę z PiS. Trzeba budować z Kaczyńskim demokratyczny socjalizm” [Gazeta.pl]
Za sprowokowanie społeczeństwa, dziennikarzy i polityków do podjęcia dyskusji na temat polskiej sceny politycznej. Za odważne ujęcie tematu i zmuszenie czytelników do refleksji nad własnymi poglądami. Za dążenie do budowania otwartej postawy społeczeństwa. Za ukazanie kondycji, w jakiej znajdują się dzisiaj polskie media.
Kategoria DETONATOR (w której dziennikarze są nagradzani za publikacje, które wybuchły najgłośniej i najbardziej spektakularnie, nie tylko w świecie mediów)
Andrzej Gajcy i Andrzej Stankiewicz, „Amerykańskie sankcje wobec polskich władz” [Onet]
Za dotarcie do dokumentów pokazujących potężny kryzys w relacjach polskiego rządu z Amerykanami wywołany przyjęciem ustawy o IPN. Za szybką i rzetelną analizę przesłanek świadczących o napiętym stosunku między Polską a Stanami Zjednoczonymi, które MSZ starało się zatuszować. Za czujne monitorowanie kontaktów bilateralnych i stawianego przez USA ultimatum.
Grzegorz Głuszak [„25 lat za niewinność. Sprawa Tomasza Komendy”, „Superwizjer” TVN]
Za reportaż o Tomaszu Komendzie, który został niesłusznie skazany za gwałt i zabójstwo 15-latki. Za ujawnienie wstrząsających szczegółów jego 18-letniego pobytu w więzieniu. Za zwrócenie uwagi na problem nadużywania władzy przez funkcjonariuszy policji i prokuratury. Za długoletnią pracę nad sprawą i dążenie do odkrycia prawdy.
Izabela Kacprzak, Grażyna Zawadka, „GetBack zaglądał nam w PESEL” [„Rzeczpospolita”]
Za ustalenie faktów dotyczących udostępnienia w 2015 roku chronionych danych osobowych prywatnej spółce GetBack. Za ujawnienie, że firma windykacyjna w nielegalny sposób otrzymała od Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wrażliwe dane w celu weryfikacji adresów swoich dłużników. Za konsekwentne zajmowanie się sprawą i odkrywanie kolejnych nieprawidłowości w działalności spółki.
Bertold Kittel, Anna Sobolewska, Piotr Wacowski [„Polscy neonaziści”, „Superwizjer” TVN]
Za wniknięcie w środowisko polskich neonazistów i nagłośnienie działań członków stowarzyszenia „Duma i Nowoczesność”. Za rejestrację nagrań, na których fanatycy oddają cześć Adolfowi Hitlerowi i przebierają się w mundury Wehrmachtu. Za odwagę i wywołanie społecznej dyskusji nad tym, gdzie istnieje granica swobodnego wyrażania poglądów.
Katarzyna Włodkowska, „Baletowa szkoła przemocy. “Tato, oni mnie tam bili” [„Duży Format”, „Gazeta Wyborcza”]
Za ujawnienie szokujących kulis zajęć prowadzonych w warszawskiej szkole baletowej. Za dotarcie do ofiar akceptowanej przez lata przemocy, która w kilku przypadkach doprowadziła do aktów samobójczych. Za wywołanie reakcji środowiska i dyskusji o psychicznych skutkach obsesyjnej dyscypliny.
Kategoria REFORMATOR (w której nagradzani są reporterzy za materiały, które zmieniają rzeczywistość z dobrym skutkiem)
Anna Golus „Kopiuj, wklej, przylej” [„Tygodnik Powszechny”]
Za odkrycie, że kandydatka PiS na Rzecznika Praw Dziecka dr Sabina Zalewska w swoich publikacjach plagiatowała innych autorów. Za wnikliwą pracę dziennikarską, która poskutkowała rezygnacją kandydatki z ubiegania się o funkcję RPD oraz wszczęciem postępowania wyjaśniającego w tej sprawie.
Justyna Kopińska „Pedofilia w Kościele. Ksiądz gwałcił 13-latkę. Nadal odprawia msze” [„Duży Format”, „Gazeta Wyborcza”]
Za wstrząsający reportaż, który przyczynił się do ustanowienia historycznego precedensu w postaci odszkodowania i dożywotniej renty dla ofiary księdza-pedofila. Za nagłośnienie sprawy 13-letniej dziewczynki, miesiącami więzionej i gwałconej przez duchownego. Za ponowne zwrócenie uwagi problem pedofilii w kościele i nieustępliwość w dążeniu do sprawiedliwości.
Paweł Ławiński, Marcin Wyrwał, Edyta Żemła, cykl publikacji o nieprawidłowościach w Żandarmerii Wojskowej [Onet]
Za cykl materiałów o nieprawidłowościach w Żandarmerii Wojskowej, który przyczynił się do zmian kadrowych w polskiej armii. Za bezkompromisowe ujawnianie mobbingu oraz molestowania seksualnego żołnierek. Za obnażenie fałszowania dokumentów wśród najwyższych rangą członków armii. Za zaangażowanie i upór w dążeniu do prawdy.
Janusz Schwertner „Tutaj nie jestem księdzem. Jak się pracuje w Szlachetnej Paczce” [Onet]
Za ujawnienie mobbingu w krakowskim Stowarzyszeniu „Wiosna” i dotarcie do byłych pracowników Szlachetnej Paczki, którzy doznali przemocy psychicznej z rąk przełożonego. Za głośną publikację, która mimo nacisków na redakcję, ujrzała światło dzienne i doprowadziła do rezygnacji księdza Jacka Stryczka z funkcji prezesa Stowarzyszenia.
Tomasz Sekielski „Człowiek, który wiedział za dużo” [„Teoria Spisku”, Fokus TV]
Za rzucenie nowego światła na sprawę tajemniczego zabójstwa Alicji i Piotra Jaroszewiczów sprzed dwudziestu sześciu lat. Za trudną pracę dziennikarską, która doprowadziła do ponownego wszczęcia śledztwa przez prokuraturę. Za nieustępliwość w poszukiwaniu sprawiedliwości.
Kategoria INICJATOR (w której dziennikarzy nagradzani są za wyjście poza kanony tradycyjnego dziennikarstwa)
Rafał Gębura, „7 metrów pod ziemią”
Za znalezienie przystępnej formy dla opowieści o problemach jednostki. Za rozmowy o niewygodnej prawdzie, z którą mogą się utożsamiać odbiorcy materiałów. Za poruszanie problemów społecznych w rozmowie ze zwykłym bohaterem i udowadnianie, że rzetelne treści można tworzyć na różnych platformach.
Rafał Hetman [Outriders]
Za umiejętne połączenie w technice reportażu multimedialnego treści i formy. Za kreatywne podejście do prezentacji istotnych problemów społecznych współczesnego świata. Za innowacyjne wprowadzenie reportaży multimedialnych do formatu społecznościowych stories bez szkody dla treści materiału.
„Non/fiction” – nieregularnik reporterski
Za promowanie niezależnego dziennikarstwa i stworzenie nowej przestrzeni dla publikacji i dyskusji młodych twórców. Za innowacyjną formę, wieloaspektowe spojrzenie na tematy przewodnie oraz angażowanie odbiorców w tworzenie magazynu na każdym etapie cyklu wydawniczego. Za neutralność i utrzymywanie niekomercyjnego charakteru pisma.
Redakcja Onet, „96 wspomnień”
Za utworzenie portalu smolensk.onet.pl w całości poświęconego ofiarom katastrofy smoleńskiej. Za przeprowadzenie 96 rozmów z rodzinami i bliskimi ofiar, w których nie ma miejsca na dyskusje polityczne i konflikty. Za innowacyjną formę i promowanie stawiania bohatera na pierwszym miejscu. Za oryginalne i godne podziwu uczczenie pamięci ofiar katastrofy smoleńskiej.
„Pismo. Magazyn Opinii”
Za stworzenie miejsca, w którym o zjawiskach współczesności i trendach kształtujących społeczeństwa pisze się w przystępny, a jednocześnie wnikliwy i merytoryczny sposób. Za poruszanie istotnych tematów z wielu dziedzin w neutralnym tonie i w różnych formach. Za przykład wiary w misję dziennikarską, zrozumienie potrzeb odbiorców i zachęcanie czytelnika do refleksji.