Tadeusz Kijonka zmarł w wieku 80 lat. Urodzony w Radlinie literat i dziennikarz, wydawca, działacz społeczny, ale przede wszystkim – poeta. Kijonka wielokrotnie podkreślał swoje przywiązanie do Śląska, które wyrażało się w jego pracy i zaangażowaniu w działania na rzecz rozwoju naszego regionu. Za zasługi dla Śląska był wielokrotnie nagradzany m.in. otrzymał odznakę „Zasłużony dla Uniwersytetu Śląskiego”, jako człowiek-instytucja, obejmujący swym działaniem wszystkie obszary życia społecznego na Śląsku. Jesienią ub. r. otrzymał tytuł Honorowego Ślązaka Roku. W krótkim przemówieniu laureat zaapelował wówczas, by nieustannie dbać o śląską kulturę i dziedzictwo.
O śmierci Tadeusza Kijonki poinformował p.o. dyrektora Opery Śląskiej Łukasz Goik.
– Rozmawiałem z nim w zeszłym tygodniu, gratulował mi „Aidy”, którą wystawialiśmy na zakończenie sezonu i już planowaliśmy wspólnie kolejny sezon, kolejne spektakle, myśleliśmy nad artystami, których moglibyśmy do nas zaprosić – mówi Goik.
Tadeusz Kijonka był kierownikiem literackim Opery Śląskiej od lat 60. XX wieku. – W 2013 r. zakończył u nas etatową pracę na tym stanowisku, ale dalej współpracował z nami, był też członkiem rady programowej” – dodał szef opery.
Tadeusz Kijonka urodził się 10 listopada 1936 r. w Radlinie nieopodal Rybnika. Studia polonistyczne ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim. Już jako student wydał swój pierwszy zbiór poezji pt. „Witraże”. Za następny „Rzeźba w czarnym drzewie” otrzymał nagrodę im. Andrzeja Bursy przyznaną po raz pierwszy. Kolejny tomik „Kamień i dzwony” został wyróżniony nagrodą im Stanisława Piętaka i miesięcznika „Poezja”, za poetycką książkę roku. Ostatnio wydał obszerny wybór poezji „Czas, miejsca i słowa” oraz „44 sonety brynowskie” nominowane do finału Poetyckiej Nagrody Orfeusza za najlepszy tom wierszy 2014 r.
Twórczość Tadeusza Kijonki obejmuje także rozległy dorobek publicystyczny o tematyce śląskiej oraz utwory napisane dla sceny muzycznej, w tym operę „Wit Stwosz” i musical „Zaczarowany bal”. Członek redakcji kilku czasopism, w tym katowickich „Poglądów” i „Literatury” w Warszawie. W latach 1992-2012 był prezesem powołanego z jego inicjatywy Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego w Katowicach, zaś w roku 1995 utworzył miesięcznik społeczno-kulturalny „Śląsk”, którego został długoletnim redaktorem naczelnym.
Laureat licznych odznaczeń i nagród, w tym m. in. Nagrody im. Karola Miarki, im. Wojciecha Korfantego, medalu Zygmunta Glogera i Nagrody „Śląski Szmaragd”. Jest także laureatem Śląskiej Nagrody Kulturalnej Kraju Dolnej Saksonii, Medalu Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” oraz Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski. Był posłem na sejm dwu kadencji, w plebiscycie „Gazety Wyborczej” znalazł się w gronie 100 najwybitniejszych Ślązaków XX wieku. W roku 2014 otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego w uznaniu „nieocenionych zasług dla kultury polskiej”.
Tadeusz Kijonka przez lata chorował, miał nowotwór.