Bikont w PRL był działaczem opozycji – w latach 70. rozpoczął współpracę z KSS „KOR”. Współpracował z łódzką „Solidarnością z Gdańskiem” oraz z kwartalnikiem „Puls”. W stanie wojennym był internowany. Pisał także na łamach „Tygodnika Mazowsze”. Przez 12 lat był dziennikarzem „Gazety Wyborczej”.
W końcówce lat 80. realizował filmy dokumentalne, które poświęcone były polskiej opozycji.
Znany był także jako krytyk kulinarny – z Robertem Makłowiczem publikował we „Wprost” i „Newsweek Polska”. Wspólnie wydali także książki: „Listy pieczętowane sosem, czyli gdzie karmią najlepiej w Polsce. Przewodnik”, „Dialogi języka z podniebieniem”, „Stół z niepowyłamywanymi nogami”. Z żoną Anną wydał książkę „Małe Vademecum Peerelu”, ale pisał także samodzielnie.
W 2008 został odznaczony za działalność opozycyjną Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.