Sąd Okręgowy w Warszawie podtrzymał wyrok sądu pierwszej instancji, że zwolnienie dyscyplinarne dyrektora Programu I Polskiego Radia Kamila Dąbrowy w 2016 roku było nieuzasadnione. Wyrok jest prawomocny. – Granie hymnu Polski i ody do radości nie łamie prawa pracowniczego – mówi Press.pl Kamil Dąbrowa.
– Sąd stwierdził, ze nie doszło do rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych. Granie hymnu Polski i ody do radości nie łamie prawa pracowniczego, a Polskie Radio – które uważało, że upolityczniłem antenę, co dzisiaj brzmi kuriozalnie, bądź naraziłem na utratę wizerunku – nie miało racji – mówi „Presserwisowi” Kamil Dąbrowa.
Wskutek jego decyzji Program I od 1 stycznia 2016 roku co godzinę grał hymny Polski i Unii Europejskiej. „To była akcja specjalna, mająca zwrócić uwagę na wejście w życie tzw. małej ustawy medialnej, która została zresztą w części zakwestionowana przez Trybunał Konstytucyjny” – opowiadał „Presserwisowi” niedawno Kamil Dąbrowa. Pomysł podzielił wówczas zespół. Politycy PiS publicznie zapowiedzieli dymisję dyrektora anteny.
W styczniu 2016 roku Dąbrowa został przez ówczesną prezeskę Polskiego Radia Barbarę Stanisławczyk najpierw odwołany ze stanowiska dyrektora Jedynki, a następnie zwolniony dyscyplinarnie. Dąbrowa pozwał spółkę. W czerwcu 2016 roku Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy uznał, że jego zwolnienie było bezprawne. Apelację wniosło Polskie Radio i w kwietniu 2017 roku Sąd Okręgowy w Warszawie zdecydował o skierowaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia przez sąd rejonowy.
W lutym 2021 roku zapadł wyrok Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy, który zasądził na rzecz Kamila Dąbrowy odszkodowanie w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia wraz z odsetkami i kosztami sądowymi. Ponownie apelację złożyło Polskie Radio. W piątek 30 września 2022 roku zapadł prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, który podtrzymał decyzję pierwszej instancji.
Kamil Dąbrowa po zwolnieniu z Polskiego Radia w grudniu 2016 roku został dyrektorem i redaktorem naczelnym Radia Zet Gold (później Meloradia). Na początku 2019 roku przeszedł do Urzędu m.st. Warszawy, obejmując stanowisko zastępcy dyrektora biura marketingu i rzecznika prasowego. Rzecznikiem przestał być w marcu 2020 roku.