Autorka zapewniała, kończąc pisanie dla „Tygodnika Powszechnego”, że na przeszkodzie dalszej współpracy stoi katolicki profil pisma. – W obliczu tego co dzieje się w Polsce – nie widzę dla siebie miejsca w tygodniku katolickim. Jestem za prawem do aborcji na życzenie, żaden kompromis nie jest dla mnie satysfakcjonujący. Czuję, że pisząc dalej dla TP będę działała wbrew sobie, jakkolwiek gościnne były dla mnie przez wiele lat te łamy – komentowała.
Dziennikarka poinformowała, że podejmuje współpracę felietonową z „Polityką”. – Redakcja „Polityki” zaproponowała, bym zaczęła pisać dla nich na stałe, nie tylko w Kawiarni Literackiej, skoro jestem obecnie wolna na tym odcinku. Zatem nie pozostaje mi nic innego jak zaprosić do czytania mnie teraz tam. We wtorek w wydaniu cyfrowym, w środę w kioskach. Bardzo się cieszę i dziękuje za przygarnięcie mnie – skomentowała.
Stałymi felietonistami tygodnika są Jan Hartman, Sławomir Mizerski, Daniel Passent i Stanisław Tym.
Anna Dziewit-Meller to pisarka i dziennikarka, współautorka tomów wywiadów „Głośniej! Rozmowy z pisarkami” i „Teoria trutnia i inne. Rozmowy z mężczyznami”. W 2011 roku razem z mężem, Marcinem Mellerem, napisała reporterską książkę o Gruzji „Gaumardżos, opowieści z Gruzji” (Nagroda Magellana). W 2012 r. ukazała się jej debiutancka powieść „Disko”, w 2017 r. – książka „Damy, dziewuchy, dziewczyny. Historia w spódnicy”. W lutym 2017 roku podjęła współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym” jako felietonistka, zastępując Pawła Reszkę.
Średnie rozpowszechnianie płatne razem „Polityki” w sierpniu 2020 roku wyniosło 95 226 egz. Było to o 2,04 proc. więcej niż w analogicznym okresie rok wcześniej.