Koziński w weekend ogłosił, że po 12 latach odchodzi z redakcji „Polska Times”. Na nasze pytanie, z jaką redakcją się zwiąże, jeszcze w niedzielę odpowiadał, że nie może tego zdradzić: – Rozstaję się z „Polska Times” w niedzielę, 13 września.
W poniedziałek będzie wszystko jasne – odpowiadał konsekwentnie. W poniedziałek rano Instytut Nowych Mediów ogłosił, że Koziński będzie zastępcą redaktora naczelnego wydawanego przez niego magazynu „Wszystko Co Najważniejsze”. – To jeden z najlepszych polskich dziennikarzy, a więc ten transfer oznacza rozwój – komentuje dla portalu Wirtualnemedia.pl Eryk Mistewicz, prezes Instytutu Nowych Mediów. – Będę koordynował działania związane ze stroną Najważniejsze24.pl, a także pomagał w redagowaniu miesięcznika. Erykowi Mistewiczowi zależy też na nowych projektach wydawniczych – komentuje w rozmowie z nami Agaton Koziński.
Witamy na pokładzie redakcyjnym @AgatonKozinski. Nowy zastępca redaktora naczelnego „Wszystko Co Najważniejsze” od dziś z nami. pic.twitter.com/bg5oRX9oqa
— Wszystko Co Najważniejsze (@Najwazniejsze) September 14, 2020
Agaton Koziński specjalizuje się w polityce krajowej i europejskiej. Publikuje m.in. dla portalu WP.pl. Jest zastępca redaktora naczelnego miesięcznika „Nasza Historia”. Wcześniej pracował w redakcji zagranicznej PAP a także w dziale Świat tygodnika „Wprost”, skąd został zwolniony w 2008 roku. W marcu 2017 roku na antenie Polskiego Radia 24 zaczął prowadzić (wraz z Jerzym Jachowiczem) niedzielną audycję „Dwóch na jednego”. Formuła zakłada, że w każdym odcinku dziennikarze rozmawiają z gościem, najczęściej politykiem, na temat sytuacji społecznej i politycznej.
Magazyn „Wszystko Co Najważniejsze” w wersji drukowanej jest obecny na rynku od września 2017 roku. Jego redaktorem naczelnym jest prof. Michał Kleiber. Sam projekt „Wszystko Co Najważniejsze” powstał jednak już w 2013 roku. Miesięcznik dostępny jest w Empikach oraz w sprzedaży wysyłkowej. Teksty z papierowej wersji tłumaczone są na języki obce: francuski, angielski, hiszpański, niemiecki, rosyjski, hebrajski i chiński. Wśród autorów są liderzy opinii, intelektualiści czy dyplomaci.