Był dziennikarzem muzycznym. Od 1979 r. publikował w prasie regionalnej i ogólnopolskiej, w „Wieczorze”, „Tak i Nie”, „Panoramie”, w „Non Stop” i „Naszych Sprawach” – miesięczniku osób niepełnosprawnych, prowadził audycje muzyczne w Radiu Katowice i programy w telewizji regionalnej.
Przez całe lata, będąc członkiem komitetów organizacyjnych festiwali Rawa Blues i Metalmania oraz powstałej w 1982 roku Federacji Muzyków Rockowych, zapowiadał i organizował koncerty i imprezy, między innymi w katowickim „Spodku”. Był również właścicielem agencji reklamowej.
Dziełem jego życia stała się jednak, wydana w 2004 roku przez Iskry, biograficzna książka o Czesławie Niemenie pod znamiennym tytułem „Kiedy się dziwić przestanę”. Pomysł na nią narodził się dość dawno temu, gdy jako dziennikarz muzyczny z kilkuletnim stażem i dosyć zróżnicowanym dorobkiem w tym zakresie /…/ „odważyłem się” wreszcie poznać osobiście człowieka, który był dla mnie twórcą niepowtarzalnym i zupełnie odrębnym, jedynym w swoim rodzaju, fascynującym już od czasów licealnych.
Po pierwszym osobistym spotkaniu i następnych rozmowach zaproponował Niemenowi w 1986 roku napisanie jego profesjonalnej biografii artystycznej. Miłośnicy, ba fani twórczości Niemena otrzymali książkę niezwykłą, absolutnie unikalną, nad którą prace trwały kilkanaście lat. Powstawała przede wszystkim na podstawie rozmów autora z bohaterem i rodzących się w ich wyniku refleksji. Zgromadzony niezwykle pieczołowicie materiał faktograficzny stanowi jej bardzo cenne uzupełnienie. Życie i dorobek artystyczny Niemena przedstawione zostały w sposób bardzo skrupulatny, choć nie hagiograficzny. Publikacja ta okazała się tym cenniejsza dla miłośników artysty, że wzbogacona została kompletną dyskografią jego twórczości (zawierającą też reprodukcje okładek najważniejszych płyt) a wzbogacają ją dodatkowo unikalne zdjęcia osobiste.