Stowarzyszenie Dziennikarzy RP w Katowicach

Dwie dziennikarki radiowej Trójki zostały karnie przesunięte do archiwum Informacyjnej Agencji Radiowej, bo śmiały przekazać na antenie informację o proteście kobiet pod domem prezesa Kaczyńskiego, wspomniały również o obchodach 30-lecia Trybunału Konstytucyjnego. Dziennikarze Informacyjnej Agencji Radiowej w anonimowych rozmowach donoszą, że po godzinach zostaje w radiu wyznaczony przez szefów publicznego radia pracownik-cenzor i pilnuje, by serwisy informacyjne były po myśli władzy.

Ponad stu pracowników i dziennikarzy Polskiego Radia wystosowało list protestacyjny do prezes Polskiego Radia Barbary Stanisławczyk, w którym zwracają się o poszanowanie zasad niezależności i rzetelności dziennikarskiej oraz kultury pracy w Polskim Radiu. Odsunięcie koleżanek od anteny i działania dyscyplinarne podejmowane wobec solidaryzujących się z nimi dziennikarzy wskazują na poczucie zagrożenia w zespole i mogą być traktowane jako forma cenzury prewencyjnej – stwierdzili sygnatariuszy listu.

Prezes Polskiego Radia potraktowała protest dziennikarzy w sposób jak za czasów Radiokomitetu. Prezes PR zarzuciła dziennikarzom wrogie działanie niszczące wizerunek Polskiego Radia, przypisała im nieuczciwość i manipulacje.

To nie jedyne sygnały świadczące o tym, że w radiowej Trójce dzieje się coś niedobrego. Wypowiadali się już publicznie niektórzy dziennikarze z wieloletnim stażem. Wskazywali na zły klimat pracy w Trójce, że kierownictwo zapomina o konstytucyjnej gwarancji wolności wypowiedzi, zaczyna stosować ograniczenia cenzurujące, a zapowiedź kar wzbudza lęk wśród dziennikarzy, ograniczając swobodę wypowiedzi.

Minionej niedzieli pod siedzibą Programu III Polskiego Radia przy Myśliwieckiej 3/5/7 słuchacze Polskiego Radia protestując upominali się o wolność słowa.

Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej popiera protest dziennikarzy PR i słuchaczy, w pełni solidaryzuje się z ich żądaniami o przestrzeganie w Trójce zasad Kodeksu Etyki Dziennikarskiej. Sprawą nie zajęły się instytucje powołane, jak Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji czy Rada Mediów Narodowych, może więc problem zauważy Rada Etyki Mediów.

Prezydium ZG SDRP

22 listopada br., dziennik “Super Express” obchodzi 25 urodziny. Z tej okazji, Prezydent RP Andrzej Duda złożył życzenia redakcji.

“Sukces “Super Expressu” dowodzi, że tradycyjna prasa może się rozwijać i osiągać sukcesy mimo ostrej konkurencji ze strony “nowych” mediów: informacyjnych portali internetowych czy sieci społecznościowych. Szelest papieru przy porannej kawie to wciąż dla wielu odbiorców przyjemne doznanie, z którym niełatwo się rozstać i którego nie da się zastąpić zimnym dotykiem ekranu smartfona. Oczywiście wasza gazeta ma się dobrze także w świecie wirtualnym. To dzięki połączeniu papierowej tradycji z cyfrową nowoczesnością po “Super Express” sięgają i odbiorcy dojrzali, i ci najmłodsi. Wierzę, że “Super Express” ma przed sobą świetlaną przyszłość, a Czytelnicy jeszcze przez wiele lat będą zaczynać dzień od lektury waszego dziennika” – napisał Andrzej Duda, Prezydent RP.

“Super Express” (ZPR Media) jest wydawany od 1991 r. Obok “Faktu” i “Gazety Wyborczej” jest najpopularniejszym dziennikiem w Polsce.

W dniu urodzin TVP2 nada specjalna relację z jubileuszu dziennika.

Sławomir Neumann, szef klubu PO, złożył u Marszałka Sejmu pismo, w którym apeluje o nie usuwanie dziennikarzy z budynku Sejmu. To reakcja na krążące wśród sejmowych dziennikarzy pogłoski o przenoszeniu ich z dala od sali obrad.

- Od kilku miesięcy toczy się taka nieformalna debata o tym – i słyszymy te pomysły płynące z ust pana marszałka Kuchcińskiego, marszałka Senatu Stanisława Karczewskiego, czy z ust PiS – by wyrzucić dziennikarzy z polskiego Sejmu. Podobno ma to poprawić bezpieczeństwo pracy w Sejmie – mówił Neumann na wtorkowej konferencji prasowej. – Uważamy, że to jest sprzeczne z państwem demokratycznym, z prawem obywateli do informacji, ale także sprzeczne z konstytucyjnym prawem do wykonywania mandatu posła i senatora, bo przecież to jest nie tylko utrudnianie pracy państwa (dziennikarzy), ale także naszej.

Pismo do Marszałka i konferencja prasowa to kolejny krok, po liście szefów polskich mediów, mający wyjaśnić, czy przenosiny do sali im. J. Oleksego brane są pod uwagę. Zdaniem reporterów sejmowych – znacznie utrudniłyby im pracę, gdyż sala jest daleko od sali obrad. Kancelaria Sejmu odpowiedziała na list naczelnych, wyrażając zadowolenie ze wspólnego stanowiska redaktorów naczelnych, “w którym zaznaczono potrzebę udoskonalenia przepisów dotyczących obecności dziennikarzy w Sejmie i przeprowadzenia konsultacji w tej sprawie”. Dała też do zrozumienia, że ewentualne przenosiny mogą być poprzedzone konsultacjami ze środowiskiem mediów.

Biuro prasowe Kancelarii Sejmu odpowiedziało na wspólny apel redaktorów naczelnych największych polskich redakcji, którzy chcą, aby konsultowano z nimi ewentualne zmiany warunków pracy dziennikarzy obsługujących parlament.

Kancelaria Sejmu w swojej odpowiedzi potwierdza, że praca “kompetentnych i  odpowiedzialnych dziennikarzy” informujących o działaniach posłów to jeden z “niepodważalnych filarów demokracji”. Jednocześnie zdawkowo stwierdza, że “z zadowoleniem przyjmuje wspólne stanowisko redaktorów naczelnych, w którym zaznaczono potrzebę udoskonalenia przepisów dotyczących obecności dziennikarzy w Sejmie i przeprowadzenia konsultacji w tej sprawie”.

- Cieszę się, że Kancelaria dostrzega problem. To bardzo miła odpowiedź, ale niewiele z niej wynika. Teraz najważniejsze jest, czy my coś dalej robimy w tej sprawie – mówi Bartosz Węglarczyk, dyrektor programowy Onet.pl, jeden z sygnatariuszy listu redaktorów. Bogusław Chrabota, redaktor naczelny “Rzeczpospolitej”, dodaje: – Jeśli marszałek Sejmu zaprosi nas na konsultacje w sprawie przenosin, a z listu można wnosić, że coś takiego się szykuje, z przyjemnością wezmę w nich udział. Mam nadzieję, że te konsultacje służyć będą utrzymaniu otwartości Sejmu, a nie jego zamknięciu na dziennikarzy.

List szefów redakcji powstał po tym, jak wśród dziennikarzy sejmowych zaczęto spekulować, że wkrótce zostaną przeniesieni do sali im. Józefa Oleksego, skąd mieliby utrudniony dostęp do parlamentarzystów.

Łukasz Warzecha, publicysta ”W Sieci” (Fratria), przechodzi do “Tygodnika do Rzeczy” (Orle Pióro).

Łukasz Warzecha

Łukasz Warzecha jest coraz bardziej krytyczny wobec polityki rządu Prawa i Sprawiedliwości. Ostatnio krytykował obniżenie wieku emerytalnego. “Tryumf populizmu, czyli po nas choćby potop. Koszt skasowania Tuskowej reformy trzeba szacować na minimum kilka miliardów złotych rocznie” – pisał 18 listopada br. w należącym do Fratrii serwisie Wpolityce.pl. Jego materiał nie trafił na stronę główną, co Warzecha zauważył na Twitterze: “Wrzucam link raz jeszcze, jako że redakcja portalu była uprzejma całkowicie schować mój tekst.”

Do redakcji ”W Sieci” Łukasz Warzecha na stałe dołączył w 2014 roku, wcześniej współpracował z tym tygodnikiem. Przez 10 lat publikował w ”Fakcie”. W przeszłości związany był m.in. z dziennikiem ”Życie”.

Teraz Łukasz Warzecha zaczyna pracę w tygodniku “Do Rzeczy”. ”Nie ma żadnego gwałtownego powodu rozstania z „wSieci”, nikt mnie nie wyrzucił, to moja własna decyzja. Po prostu mam wrażenie, że do nowej redakcji będę lepiej pasować” – powiedział DoRzeczy.pl Łukasz Warzecha.

Ponadto Warzecha w Polskim Radiu 24 prowadzi audycje ”Wróżenie z faktów” i ”Szukając dziury w całym”. W TVP Info jest współprowadzącym audycję satyryczną “W tyle wizji”.

”Nadawca publiczny ogranicza widzom dostęp do polskich produkcji. Podejmuje decyzję o tym, co wolno, a czego nie wolno oglądać” – napisała w liście otwartym do rady programowej TVP Gildia Reżyserów Polskich.

”Kiedy zakładaliśmy Gildię Reżyserów Polskich, nie przypuszczaliśmy, że wspólnym doświadczeniem kilku pokoleń reżyserów zrzeszonych w naszej organizacji stanie się zatrzymywanie emisji ich filmów, cenzura artystyczna i personalna” – napisali twórcy filmów, które w PRL latami czekały na premierę. W liście, który cytuje Wyborcza.pl, przypominają, że ”Kobieta samotna” Agnieszki Holland czekała osiem lat, ”Matka Królów” Janusza Zaorskiego – siedem lat, ”Nadzór” Wiesława Saniewskiego i ”Ręce do góry” Jerzego Skolimowskiego – 18 lat.

Jak napisała Wyborcza.pl, na antenach TVP nie wolno emitować: “Pokłosia” Władysława Pasikowskiego, “W imię” Małgorzaty Szumowskiej i “Obywatela” Jerzego Stuhra.

”Działania dzisiejszej władzy, choć ograniczone do kanałów telewizji publicznej, wcale nie są mniej groźne. Dla wielu Polaków kanał TVP Kultura był jedynym miejscem, w którym mogli spotkać się z ambitną sztuką filmową. Dziś nadawca publiczny ogranicza im dostęp do polskich produkcji, podejmując za widza decyzję o tym, co wolno, a czego nie wolno mu oglądać – czytamy w liście otwartym.