30-09-2014, 11:21
Widzieliśmy już różne zdjęcia Śląska, mniej lub bardziej poruszające, klimatyczne, pokazujące, że Śląsk to nie tylko przemysłowy ale i piękny region. Ale te zdjęcia przebijają wszystko. Bo pokazują Śląsk prawdziwy. Mowa o zdjęciach Stanisława Jakubowskiego.
25-09-2014, 18:49
Dawno, dawno temu (w czasach, gdy nikomu nie marzył się internet, a nawet gdyby istniał, to dostęp do niego byłby reglamentowany) istniała Centralna Agencja Fotograficzna. W 1991 r. wchłonęła ją Polska Agencja Prasowa. Wraz ze Stanisławem Jakubowskim, fotoreporterem katowickiego oddziału CAF. Zostawiła po sobie ok. 18 mln klatek. Swój udział w tym dorobku ma (80-letni dziś) red. Jakubowski. W Muzeum Śląskim kilkadziesiąt fotografii jego autorstwa prezentuje “Siłę dokumentu”. Warto ją poczuć (do 15 stycznia 2015 r.). To największa od lat prezentacja twórczości jednego autora!
24-09-2014, 21:39
Górnicze akcje ratunkowe, pożar rafinerii czy pionierska operacja przeszczepu serca w Zabrzu – te i inne fotografie nestora polskiej fotografii Stanisława Jakubowskiego można oglądać na wystawie, otwartej w środę w Muzeum Śląskim w Katowicach.
31-07-2014, 21:41
„Sport” ukazuje się już 70 lat i jeden dzień. I nie mamy zamiaru na tym poprzestać, bo czerpiemy od Was, drodzy Czytelnicy, przekonanie, że nasz czas jeszcze nie minął; i że jesteśmy Wam potrzebni.
23-07-2014, 15:05
Generalny »sąd« był w komplecie. Przed nim stał storturowany i spoliczkowany, ale śmiały i odważny z pełną nieugiętością duszy Henryk Sławik. Postawili nas wprost przed sobą i przeczytali oskarżenie przeciwko mnie. Potem zadawali pytania, na które odpowiadałem. Henryk Sławik według stawianych punktów obalał im te zarzuty, świadcząc tym samym, że ja nie miałem o tym pojęcia. Obiecali mu, że jak powie prawdę, to go natychmiast zwolnią. Ale on był niezłomny. Przerwali rozprawę. Odprowadzili mnie do sąsiedniego pokoju. Po jakimś czasie przesłuchanie zaczęło się znowu. Obraz był ten sam, tylko Sławik się zmienił. Jego twarz i głowa były pokrwawione od bicia. Ale z oczu biło zdecydowanie. Popatrzył się na mnie z przyjacielskim oddaniem i od razu wyprostował się i powiedział: «Sprzeciwiam się – w imieniu prawa międzynarodowego, moralności i sprawiedliwości. Nie oskarżajcie Go!». Przewodniczący przerwał przesłuchanie. Na aktach Sławika napisali coś czerwonym ołówkiem. Wtenczas nie wiedziałem jeszcze, że czerwone pismo oznacza krew i śmierć. Ze Svabhegy [aresztu gestapo - T.K.] zabrano nas z powrotem do więzienia. W czasie podróży siedzieliśmy obok siebie w ciemnym czarnym samochodzie. Poszukałem jego ręki, by podziękować mu za uratowanie mego życia. [Z] uściskiem dłoni tak mi szepnął – «Tak płaci Polska». W ten sposób ostatnie spotkanie z polskim przyjacielem wspominał JózsefAntall. Do dramatycznej konfrontacji doszło w lipcu 1944 r., kilka miesięcy po zajęciu Węgier przez wojska niemieckie. Oficerowie gestapo, dysponując bogatym dossier na temat działalności Sławika jako prezesa Polskiego Komitetu Obywatelskiego, szukali przede wszystkim dowodów na udział obu mężczyzn w akcji ratowania ludności żydowskiej. Los Polaka był niestety przesądzony, z czego on sam zdawał sobie sprawę, gra toczyła się więc o życie Węgra.
18-07-2014, 10:12
To książka, którą powinien przeczytać każdy, kto marzy o uprawianiu zawodu dziennikarza. A znajdziecie w niej opowieści o kulisach pracy redakcji oraz opisy spotkań z gwiazdami sportu.